[fblike]
Пред малку на пешачки. Застанува еден внимателен возач и ми дава знак со рака да поминам. Тргнувам јас полека па застанувам, зошто по втората лента гледам се движи уште еден невнимателен возач кој е залетан стотка на саат. Од оние чаламџии кои кога возат прозорот им е задолжително отворен, лактот изваден надвор, а они си замислуваат дека цело Скопје во нив гледа и им се восхитува. Ме виде чаламџијата и закочи, по кратко двоумење, и тоа онака нагло, па и тој мафта со раката, повеќе од чалам, отколку што искрено сакаше да ми дозволи да поминам. Само што тргнав, свирна толку силно што ме извади од памет! Потскокнав, подзастанав, ги кренав рацете и му велам „Што правиш бе?!“ Шизикот ја отвара вратата, подизлегува од колава на една нога и се дере „Кај ти стојам, уште се влечкаш ко царица да си!“ Така нешто мислам ми рече, недочув баш фино, пошто трештеше музика у стилу Шемса Суљаковиќ од колата. Ја тресна нервозно вратата и со шкрипење со умисла уште толку да ме исплаши, продолжи да вози, за да го фати семафорот на зелено, ама да помине скоро па на црвено.