Исповеди на еден Психотичен Ум – десетти дел
„Ти текнува ли колку бевме невини кога бевме деца?“ – носталгично праша Симон. „Па не знам дали бевме баш невини
Прочитај повеќе„Ти текнува ли колку бевме невини кога бевме деца?“ – носталгично праша Симон. „Па не знам дали бевме баш невини
Прочитај повеќе„Од што најмногу се плашиш на светов?“ – праша Антонија. „Од моето нетрпение, избувливост и бегање од вистината“ – како
Прочитај повеќеНели е клише што секогаш врне кога човек пати? Клише се пуно работи, само не начинот на кој размислувам јас.
Прочитај повеќеНемаше ни кафе каде да нарача. Седеше како акмак на железничката станица и не знаеше што да прави со себе.
Прочитај повеќеСе сеќавам кога беше ептен млада, крцкалче дури. Ништо не знаеше за светот и за грдите навики на луѓето, а
Прочитај повеќе„Се будам цел испотен од сонот и пак заспивам. Кошмарот продолжува. Во темна соба сум, околу мене само гласови и
Прочитај повеќе„Ќе зборуваме малку за инцидентот?“ – праша Антонија. „Ни под разно. Не сум спремен. Може цигара да запалам?“ – нервозно
Прочитај повеќеПрости ми Оче, грешев! ете, не сум верник во црква немам влезено којзне од кога верско календарче ниту имам ниту
Прочитај повеќеБоемите од нашата биртија ——-Посебно ако најблиската чешма рано наутро ја точи најслатката вода, ако после првата се подредила цела
Прочитај повеќе„Те немаше две-три недели.“ – рече Антонија. „Знам. Не можев да дојдам. Имав работа. Бев многу зафатен.“ – одговори Симон
Прочитај повеќе