Уба жена да бидиш
Ама не да се натокмиш
И црвило на образите да клајш
Ниту руба нова свилена
Ниту пак чевли светнати ти требаат
Биди уба жена
Биди среќна жена
Која однатре ќе свети
Ѓоа душата од сонце и’ е послана
И низ очите сјајот да ти излегва
Та ко ќе го опулиш чоек
Да му го згрејш срцето
Уба жена
Таква да си
Своја и нечија
Местото за себе во себе да си го најш
И во креветот да не си на полојна
Чоек да имаш
А пак да ми си ти-ти
Да знајш оти љубиш
Ама да не се заборајш себе
Оти еднаш се изгубиш
Поќе враќање нема
Ојш негде кај шо зад тебе трага не останва
И не мојш дури ни ко во приказните трошки да остајш
За да се вратиш дома, на себе
Зато уба да си
Жена уба на себе да си бидиш
И ко ќе се очаклиш в огледало
Да не го тргаш погледот
И да не ја ведниш глата
Оти после тешко нагоре се крева
Не ќе мојш да ја додржиш
Ко без коски
Ко во своето тело гостин да си
И нигде не те бери
Нигде не ти чини
Нигде смеа не слушаш
Ниту пак убости гледаш
Оф бе пиле
Да можам
Само да можам в гла да ти турам ум
За да не далдисаш
Оти ти усул немаш
Ќе дајш поќе од шо ќе можиш да крепиш
А тенко си пиле
Не ми држат плеќите
А душата ми ти е ко вода
Та се прелева
Поќе нему ќе му дајш од шо за себе ќе имаш
Та покрај вода, од жед ќе згасниш
Оф бе чупе
Оф пиле мое
Уба жена да си
Таква да дочекам да ми те видам
Да светиш
Да живејш
Среќна да си ми
И уба
Ама то не се учи
Нема книга за то да бидиш
И темелот на душата не се менви
Та ако сакаш дворец изгради врз неа
Зато страв ми е
Оти убај жени на лик многу ги има
Со дупки место очи
И уста полна земја место насмев
Тие убај жени без убост
Ко тебе пиле мое
Ко тебе