Како ранобудник кој станува секое сабајле во 6 часот, прво го палам пампурот, а додека се загрее собата со поглед на мавровското езеро следува рутинското загревање со чистење мрежи и хранење риби. Е дури после тоа седнувам да го испијам на раат своето прво утринско кафе-строго турско…тоа е она што не може да ми го пружи скопскиот асфалт, уживањето во самата арома на кафето со преубавиот поглед на  мавровските убавини кои веќе добија снежна покривка