Приказна за дечкото што сакал да биде зајак
Пред некој ден прочитав една приказна. Вика:
Некој дечко сакал да биде зајак. Почнал да се понаша како зајак, да се осеќа како зајак, иако апла било евидентно дека не е зајак пошто е човек. За брзо време го сместиле у психијатрија и го третирале како болесник.Тамо се потрудиле да го излечат од таа негова болна фантазија.
Друг дечко се осеќал како жена и се понашал како жена, иако било апла евидентно дека не е жена, пошто е маж. Него никој не се обидел да го излече, туку напротив, собрале се неколку невладини организации шо се залагале за тоа дека неговите захтеви не се болест, дека тоа е само право на личен избор и слобода.
Ако се бореме за права на личен избор и слобода, зашо ги дискриминираме луѓето шо се осеќат како зајци,
Наполеони, Буди и сл? Дека е нивното право јавно да се деклалират по тоа шо го осеќат?