[fblike]
…ќе се лажеме уште долго, ни нема друго, тоа ни е во крв. а што па и да не? кога тоа толку добро ни оди..зарем ќе си ускратиме задовољство? не..нема шанси..не можам да замислам, утре да идам по леб и гранапчијата да не ми каже дека супер изгледам, иако имам олимписки кругови околу очите..а јас да не му кажам, фала знам…и други ми кажале?!?!… или со колегата седиш и гледаш колку години не е искречен зидот, влага шефот, а ти му викаш еее, шефе ова не се издржуе више..умревме од работа?!?!…компјутерот ти се прегреал од стискање лајкови на фејсбук, се жалиш до управа дека од работа на проекти си го исцицал до даска…нов под хитно…се сретнуваш со пензионерката карши тебе, те гушка ко своја ќерка, ма и више, а у себе те пцуе и вика види ја има струкче ко девојче, а мојана кромпируша се мачи со диети…на слава одиш еднаш годишно кај братучед, сите онанишат од среќа на глас, (ти повратно им узвраќаш)…а нејќат да знаат утре дали ќе бидеш жив..ти се скинала чорапа у сред кафич, сите среќни…купуеш нова кола…ајде сите на честито (со желби на прва кривина волан да ти се укочи)….
…види и не е така лошо да продужи вака..другачије и не знаеме..да се лажеме..во тоа сме најискрени… …четки…