Среќавам еден школски од средно, ќецарош, понављач…

Ја: Кај си бе школски, ич не те глеам, ко у Истамбул да живееме мајку му. Шо има, шо праиш, шо се дешава?

Школскиот: Ништо посебно брат, си го живеам сонот.

Ја: Е како бе?

Школскиот: Спијам до 5 попладне…