нема убав човек без кажан убав збор.. секој умира полека во своето тенџере од мешани мисли и зборови, зачинети со дела..

се препелкаш или во мајсторски вкусен бешамел или во исплакната помија..

дај му на човек зачини, види која душа ќе ја забибери.. некој во бистра вода фрла само вкус на љубов, некој во колачот се става себеси, лут, прљав и невкусен..

грдите души ги заобиколува и времето и невремето, и јас..

а можеме да се сакаме, гушкаме и бакнуваме дур сме и убави и живи, ама тенџерињата измешани..