Стручно, тоа се вика хистрионично поведение, у неговата умерена форма, пред да прејде у екцесивност и да прерасне у нарцизам, и негова суштина е вниманието. Конзистентно се користат физичкио излгед и емоцинално-интелектуалните капацитети со цел да се импресионира некоја сакана особа, па натамо и цел спектар на социјални и професионални елементи. Ама у основата е ќефо на куро, или шо го викат либидо. Еден куп антрополози у соработка со психолози, културолози и слични жолти лози, фрлиле хронолошки поглед чак у праисторијата и заклучиле дека дури и уметноста е потрага по внимание, пред се, па после начин на експресија и курчеви карики. И тоа се за путка!

Како ли за путка? Имаш у пештерата 10 души појаки од тебе, шо ебават шо стигнат од женки, а тебе не те есапат за суа слива. Ти пробаш нешто со истите тие женки, јадеш шамари. И воден од твојто силно либидо да го стоплеш и ти фалусчето мило, измислуваш триста варијанти и на крајо доеш до шарање по ѕидовите (у главном на долните делови) како би им го привлечел вниманието на женките да се напупат и да видат шо е работата (у поза за стоечки доги-стајл) и да им го сместеш. Па натамо и тупани ќе се излислуват, ќе се глуме и слично. Се за внимание и изреализирани сексуални пориви.

И уште нешто: Ногу е аматерски да привлачаш внимание со тоа шо ќе кажеш дека другите се желни за внимание.

Санафабич!!!