Во човечко-животинската врска, на кучето не му е битно дали неговиот сопственик поседува вила или е на улица, или која е нивната религија и боја на кожа. Љубовта, грижата, посветеноста и почитта се доволни за да се заработи неговата доверба. Но, многу од нив се исфрлени на улица како ѓубриња. Сторијата на сајтот Борд Панда ќе ве одведе на друго ниво, тука ќе дознаете за човекот со огромно срце кое реши да го смени својот живот… како и на многу останати.

Кога Саша го отворил својот стационар во 2008, сигурно не ни очекувал дека ќe го преполни.

И кога велиме „преполни“ мислиме на 750 кучиња кои живеат таму во овој момент.

Се започнало во 2008 година, кога Саша Пешиќ се вратил дома во неговиот дом во Ниш, Србија, после долго време и се случило да запознае четири напуштени кучиња крај патот. Толку го трогнала што без никакви финансиски услови, тој направил план да им помогне. Љубовта, посветеноста и солидарноста почнале нешто кое го направиле еден од водечките бранители на животните во Србија.

Саша не ја затворил за ниту едно од четвороножните пријатели на кои им била потребна нивната помош

Заедно со шест волонтери, Саша отворил стационар со цел да им обезбеди дом и храна на сите четвороножни крзнени суштества без никаква дискриминација. Сето ова, благодарение на донациите кои ги добива од различни делови низ светот. И ако ова не е доволно, тој ги знае сите нивни имиња, ги вакцинира, ги стерилизира и дури им дава идентификациски микрочип.

Заедно со другите волонтери тие се грижат за кучињата, ги вакцинираат и стерилизираат

Стационарот моментално брои преку 750 кучиња, а спасил преку 1.200 и околу 400 од нив се посвоени од луѓе низ целиот свет. Пешиќ е одличен пример за нашата земја и за земјите од целиот свет. Но, како и секој суперхерој, тој има свои непријатели. И во овој случај тоа се сопствениците на земјиштето каде што стационарот е лоциран кои бараат да се исели оттаму.

За среќа, петицијата попишана од илјадници луѓе кои беше проследена до авторитетите, и покај тоа што не се трајно позиционирани, Пешиќ е среќен што неговите кучиња сè уште имаат дом. Стационарот е преполн, како што и самиот Саша потврдува, но засега, нема подобра алтернатива.

„Овде проблемот е во системот и во институциите кои треба да спроведат грижа за ова“, вели Саша. Тие се расипани и прават поголема штета отколку што навистина помагаат во ситуацијава.“

„Другиот проблем лежи во неодговорноста на сопствениците кои не ги средуваат нивните кучиња и ги оставаат надвор кога нема да ги сакаат повеќе. Причините варираат од „Имам бебе и не можат да се грижам за кучето“ до „Не ми треба повеќе.“

„Овде постои конфузија и негрижа за животните што предизвикува многу проблеми од ваков вид.“

„Добив апсолутна никаква асистенција од владата и некои ветеринари ми наплаќаат повеќе од регуларните цени бидејќи мислат дека имам многу пари од донациите кои ги добивам. Јас сум целосно препуштен на себе и ги покривам ветеринарните услуги и сè што е неопходно од донациите и од сопствениот џеб.“

Целосната бројка на кучиња кои Саша ги спасил е околу 1200

Луѓето може да ја погледнат неговата страница: patreon.com/sashashelter за да станат патрони и да му помогнат да ги покрие огромните фиксни трошоци кои ги има секој месец. Тие стигаат сума и до $20.000 на месечно ниво и тоа е целта која тој сака да ја достигне. Саша сака да изгради одржлив приход кој ќе му ја обезбеди иднината на овој стационар.

За оние кои сакаат еднаш да донираат, можат да користат PayPal: [email protected]

„На овие кучиња им е потребно само малку љубов, храна и грижа, многу од нив доаѓаат во стационарот тажни и исплашени, но со тек на време, нивната радост е вратена во живот“, горделиво вели Саша.

Image credits: sashashelterserbia